Son teknoloji aygıtlarında yüz kilidi, fotoğraf editleme ya da çekimi esnasında kullanılabilen derinlik sensörleri örümceklerden ilham aldı.
Telefonlar ya da teknolojik aletiniz bunu yapmak için pil gücünün büyük bir kısmını harcıyor. Süratli bir işlemci ve yüzün detaylarını belirlemek için binlerce lazer noktası kullanarak çalışan bu özellik elbette güçlü bir pil de istiyor. Bu sebeple akıllı saatler ya da mikro robotlar üzere sonlu pil ömrüne sahip küçük aygıtlar bu özelliği sağlama da düzgün derece sonuç veremiyordu.
Aynı manzara ve farklı algılayış
Araştırmacılar bu eksikliğin peşine düştüler. Derinliği ölçmenin daha tesirli bir yolunu bulmak için örümceklerin göz yapısını incelediler. Hayvanların iki gözünün de farklı bir imaj yakaladığı ve ikisi de ölçüm derinliği ile karşılaştırıldığı insanlardan farklı olduğu ortaya çıktı.
Özellikle zıplayan örümceklerin küçük beyinlerine karşın son derece hassas derinlik algılarına gereksinimleri vardı. Bu yüzden her gözün farklı bulanıklık derecelerinde imgeler yakalayan retina katmanlarının olduğunu gördüler. Bir obje bir beğenilen bulanık görünürken, başkasında net görünür; bu da derinliğin verimli bir formda hesaplanmasını sağlar.
Örümcek efekti
Örümceklerin yeteneklerini bir algılayıcıda çoğaltmak için, bilim insanları birebir anda farklı bulanıklık derecelerinde iki imaj üretebilen metaller ismi verilen yeni bir çeşit mercek kullandılar. Araştırmacılar bu metallerin, örümceklerinin yaptığı üzere, eşzamanlı birden fazla imgeyi yakalamak için katmanlı retina kullanmak yerine, ışığı ayırdığını ve bir fotosensörde yan yana iki farklı halde odaklanmamış manzara oluşturduğunu açıkladı.
Buluşun son adımı ise, metaller tarafından üretilen iki manzarayı tahlil eden ve derinlik haritası oluşturmak için kullanılan tesirli bir algoritma oldu. Birlikte ele alındığında metaller ve algoritma, hafif VR kulaklıklardan giyilebilirlere ve mikro robotlara kadar teknolojilerde kullanılabilecek yeni bir derinlik efektini teknoloji dünyasına taşıdı.
